Verslag van de koers naar Oudenaarde

De ploeg van de schutskampflyers heeft weer een wapenfeit op zijn palmares staan, zie onderstaand verslag.

Donderdag:
Op donderdag 21 mei vertrok de ploeg slechts 30 minuten na het startschot uit de Henri Bakkerstraat op weg naar de eindstreep in Oudenaarde. Het was prima weer met een zuidwesten wind pal op kop…heerlijk!!

Op kop reden de knechten Leon, Bennie en Joop. Achterin zaten de welbekende sprintflyers Tejo, Benno, Jan en Gerrie te wachten tot ze los mochten. Op de kasseien mochten ze los, maar toen lukte het ze niet meer zo best. Jammer voor de knechten want die moesten vervolgens het knechtenwerk weer hervatten. Bennie had goede benen. Jan had andere goede dingen.

Tijdens deze koers is voor het eerst gebroken met een oude traditie, de ploeg koerste keurig en precies volgens de geplande route naar het eindpunt. Halverwege werden de koolhydraten bijgevuld met een onoverzichtelijk groot bord vol spaghetti (volgens de fonetiek van de flyers uit te spreken als “spaszjettie”) dat niet misstaan zou hebben als voorbeeld van één van de zeven hoofdzonden, te weten “vraatzucht”.

Tegen de klok van 17.30 uur kwamen de ploeg aan in het prima hotel alwaar ze zich ging re-stylen. Voor sommigen een complete make-over. Behalve voor Bennie want die had natuurlijk de hele 225 km tegen de wind op minder veel minder zelfs dan zijn gebruikelijke reserve gereden. Ook Leon had weinig geleden. Hij rijdt op één beker water en één dextro als het moet de gehele koers, ongelogen waar!.

Intermezzo:
De van Laarhovens hebben al vaker aangegeven dat ze net kamelen zijn. Daarover ben ik tijdens het trappen gaan peinzen en gaan malen. Daarmee heb ik de evolutietheorie verrijkt met een aanvullend model. Het gaat over de missing link in de evolutie van de mens. Ik raak meer en meer overtuigd van het feit dat een selecte groep niet van de aap afstamt! Deze groep stamt gegarandeerd af van de kameel. In het onderbewustzijn weet dit specimen dit ook. Ik weet inmiddels zeker dat de van Laarhovens tot deze bloedlijn behoren, ze zijn daar toch het levende bewijs van!!
Einde intermezzo

Joop bleek een prima aanwinst voor de ploeg, nadat zijn contract was getekend heeft hij zich buitengewoon goed gewijd aan zijn taak. Hij kan goed fietsen, eten en bier drinken. Maar niet zo goed als de van Laarhovens, want die lusten er wel pap van. Van het fietsen bedoel ik dan.

Na de make-over in het hotel heeft de ploeg op een terras naast de markt met uitzicht op een beach-volley toernooi het kostbaar verloren vocht en mineralen bijgevuld. Zullen we maar beginnen met een gewoon biertje dat is toch beter dan al die dubbels en tripels? Ja, dat vonden de flyers beslist een goed idee. Maar dan wel in halve liters, anders heb je er ook niets aan. Vervolgens lekker gegeten, en daarna nog een klein glaasje genuttigd. De ontgoochelde coach heeft het deze keer door de vingers gezien dat er een sigaartje werd gepaft.

Vrijdag:
Op de tweede dag had een enkeling last van een moeilijke start. Wat wil je ook als je zo’n afstand hard hebt gefietst. Dan mag je het best moeilijk hebben. Daar helpt op tijd naar bed gaan echt niet tegen….toch?

’s Middags ging de ploeg een rondje losrijden op de welbekende kasseien uit de ronde van Vlaanderen. Echt, alles ging los.

De ploegleider had deze middag zijn GTI ingewisseld voor een Giant. De ratio werd door deze kleine flyer op de koppenberg flink getart door in één snok naar boven te peddelen. Flyer Bennie vond het maar gekkenwerk en kon zijn geestelijke reserve niet meer aanspreken in zijn, meestal geordende, hoofd. Na 65 km en wederom een make over kwam de honger.

Zullen we, voordat we gaan eten, eerst maar een broodje shoarma gaan halen? Ja, goed idee. Precies zoals het de schutskampflyers betaamt, kunnen ze een “vette bek halen” bijzonder waarderen. Een heerlijke ploeg……….. vinden ze zelf.

Daarna werd een bliksembezoek gebracht aan het museum “Centrum Ronde van Vlaanderen”. Leon mocht zijn vooruit geleende vaderdaggeld omzetten in twee flanerende retro shirtjes. Bennie en Gerrie hebben na een niet al te lang besluitvormingstraject ieder een shirtje van de Ronde van Vlaanderen gekocht, en dat voor de prijs van maar liefst € 4,50!! Heren, gefeliciteerd met uw aanwinsten.

’s Avonds werd er gegeten bij de Italiaan. Sommigen waren nog stil van de afgelopen twee dagen. Er werd spaszjettie en pizza gegeten. Op internet werd nog even gezocht naar het weerbericht. Zonnig maar, go.vd…oostenwind, het zal toch niet waar zijn?

Zaterdag:
Na een heerlijk ontbijt en even flink het glazuur van de pot te hebben beproefd, vertrok de ploeg even na het startschot naar huis. De zon scheen gemoedelijk, het was nog heerlijk fris en er stond…………. een keiharde en ploertige oostenwind. Dat was ku….

Maar chapeau voor de knechten en met name Leon. Ze beukten tegen de wind over erbarmelijke fietspaden, terug naar die heimat. Halverwege had de ploegleider wat ingekochte foerage voor de zweetjanussen klaarstaan. Lekker. De wind begon langzaam naar het zuiden en zuidwesten te draaien. Dat impliceerde gemene snoks en een hoog en martelend tempo. De ploeg was zelfs eerder in Hilvarenbeek dan de ploegleiding! Aldaar werd een kop koffie genuttigd en een flyerwaardig gesprek gevoerd: “Mannen nog maar 35 km!! La la,lalalaa lalalaa”.

17.45 thuis, een prima prestatie. Om 19.30 gestart met de buikjes lekker rond te eten bij Nan King. Daarna weer naar huis terug naar de sleur.


Jan Reinhard alias de sloper van de schutskamp