Junior-flyer wordt volwassen

Ja, flyers...het is zo ver!

Na een tijdje uit de wind te hebben gezeten was het de hoogste tijd om ook zelf eens echt te gaan fietsen! Zaterdag 19 april 2008 was het tijd voor mijn eerste zware test, namelijk de toerversie van de amstelgold race!

Samen met 3 vrienden ben ik de uitdaging aangegaan om de limburgse heuvels te bedwingen in de 125 km versie van deze toertocht! Na 4km hadden we het al voor elkaar, de eerste teamgenot was de verkeerde bordjes aan het volgen en is per ongeluk terecht gekomen op de 150km versie van de tocht. Spijtig genoeg hebben we dus met 3 mannen al het kopwerk moeten verrichten. De eerste stukken van de route gingen prima. Het weer was lekker en de eerste heuvels zijn zo ontspannen mogelijk genomen! De tocht was zoals voorspeld wel zeer druk bezocht maar het was ook uitstekend geregeld. Op de moeilijke kruisingen waren vrijwilligers aanwezig om het verkeer zo lang mogelijk tegen te houden...ideaal dus!
Op ongeveer de helft van de route hadden we 4 van de 8 heuvels bedwongen en kregen we allemaal zin in een broodje. Net voor de break vond ik het nodig om in enige omhelzing te gaan met een paaltje....met een valpartij tot gevolg. De renner voor me vond het helaas niet nodig om aan te geven dat er een wegsmalling aankwam en ik was niet snel genoeg met mijn reactie. Gelukkig was de schade beperkt...de rem van de fiets beschadigd en wat pijn aan de knie. Daar mocht ik dus niet klagen!
Na de pauze was het lastig inkomen...je bent toch een beetje uit je ritme! Gelukkig was er eerst een afdaling zodat een zware inspanning nog niet nodig was. Echter het vooruitzicht van nog 4 heuvels in de komende 50kilometer bezoemde ons allen angst in!
Langzaam aan begon de pijn in de benen en de andere bekende plekken voor menig fietser toch toe te nemen. We roken de finish en gingen er ook vol voor.
Uiteraard is de kuitenberg als op 1 na laatste beklimming een pijnlijk vooruitzicht...maar ook deze heuvel is met de enorme snelheid van 10 kilometer per uur genomen. Ik ging zo snel dat de tijdregistratie me bij de kuitenberg zelfs volledig heeft gemist!
Eenmaal boven aangekomen heb ik ff moeten wachten op mijn teamgenoten. Dat was de grootste fout...ik stond nog niet stil of de kramp schoot vol in mijn rechterbovenbeen. Maar dankzij mijn grote voorsprong op de rest heb ik zo lang kunnen rekken tot de kramp weer weggetrokken was!
Ook de cauberg is dan een leuk vooruitzicht....de toeschouwers schreeuwen je er wel tegenop!

Mochten jullie wat beelden willen zijn van tijdens de tocht, zie de link hieronder. Ik hoop dat jullie me kunnen herkennen (gelukkig helpt de teller...pas rond 0 kom ik in beeld)


http://www.amstel.nl/agr/?e=AG08125K&n=StevenKeijsers&nt_f=05:51:21&ct_f=14:42:45&ct_s1=08:51:25&nt_s1=&ct_s2=11:02:34&nt_s2=02:11:10&ct_s3=13:44:08&nt_s3=04:52:43&ct_s4=14:03:05&nt_s4=05:11:41&ct_s5=&nt_s5=&ct_s6=&nt_s6=&ct_s7=&nt_s7=&ct_s8=&nt_s8=&ct_s9=&nt_s9=&ct_s10=&nt_s10=&r=4920&l=NL&k=beek

Ik moet zeggen....tuurlijk, ik was compleet kapot maar de voldoening om deze tocht uit te fietsen maakt veel goed....het was super gaaf en we doen we zeker nog een keer. Alleen de volgende keer iets meer trainen want dit lukte echt maar net!

Op naar de ronde van vlaanderen!!

Mannen, tot snel!!

groetjes
steven